حضن . . خواطر

نفسى مره منِك أخد حضن

أنسى ألمى و أنسى تعبى و انسى نفسى فى حضن

هنسى حياتى و مسرّاتى

هنسى كله فى حضن

جوه حضنِك بس فجأه أترمى

نفسى مره منِك اخد حضن

حضن ادفى من صقيع الارض نتدفا فأحضنا

أنا و انتى

و رب الكون شاهد على حبى انا ليكى

يا كل حياتى و كل دقيقه الاقى احس بحضن

احس بإيدى مفتوحه فى حضنى ليكى تجرى عليه

تحسى بيه

تحسى بأنه بيقولك انا ليكى و بيكى هعيش

أنا بتاعك أنا أخصك أنا ليكى لوحدك بس

أنا أنتى

وجودك أكسچينى و بُعدك عنى ده مرفوض

أكيد مرفوض

أنا مش هسمحلك تغيبى و مش هسمح لحد يشيلك من ما بين حضنى

أنتى بس هاتى حضن

و كفايه حكايات و كلام

كل كلمه و كل حاجه تحبى تحكيها يقولها الحضن

مفيش أصدق من الأحضان

فى حضن الطفله للعبه و هى بتبكى من حاجه مدايقاها

و ممكن برضه تحضنها بكل حنين من الفرحه

ده كله فى حضن

جوه حضنى أضحكى لو تضحكى أو حتى جواه تعيطى

بس كله جوه حضنى متخرجيش

إنتى روحى جوه منى نبتت

من بعد روح يابس و بائس كان حزين مهموم

و عايش جوه منى سنين

و حضنك ده أكيد يحييه

نفسى مره منِك أخد حضن

ده حضنى ليكى يحميكى

و حضنك ليا يحيينى و هاتى الحضن

أنا محتاج حقيقى لحضن

عشان ارجع أعيش تانى

نفسى مره منِك أخد حضن

بس حضن